Ο Χαμαιλέων
Greek
Το επάγγελμά μου το εξασκώ
στο Κάιρο και στη Δαμασκό
Χρόνους εννιά και πλέον
σαν ένας χαμαιλέων
Πρωί πρωί χαράματα
κόβω απ’ τον ήλιο γράμματα
Στη γλώσσα που διαβάζουνε
οι αγράμματοι κι αγιάζουνε
Κατά τις έντεκα παρά
το στήνω μες στην αγορά
Πουλάω φως ουράνιο
στίχους απ’ το Κοράνιο
Πουλάω τ’ όχι και το ναι
κι όσα ποτέ δεν είδανε
Στη Λεϊλά στη Λεϊλέ
πουλάω το ροζ και το βιολέ
Στο τζαμί την ώρα που ’ναι
οι πιστοί και προσκυνούνε
Κάνω κι έρχονται από πέρα
τα ουρί μες στον αέρα
Μια στιγμή στο δειλινό
ρίχνω χρώμα γαλανό
Ύστερα πάνω απ’ τα κάστρα
πάω να καρφώσω τ’ άστρα
Δεν είμαι Μωαμεθανός
ούτε και ανήκω κανενός
Σ’ όσους και να πάω τόπους
ίδιους βρίσκω τους ανθρώπους
Το επάγγελμά μου το εξασκώ
στο Κάιρο και στη Δαμασκό
Χρόνους εννιά και πλέον
σαν ένας χαμαιλέων
English
I practise my profession
in Cairo and in Damascus
for nine years now, or longer
like a chameleon
In the early morning, at the crack of dawn
I slice letters off the sun
In the language the illiterate
read, and become saints
Just before eleven
I stand in the market
I sell heavenly light
verses from the Qur'an
I sell the ‘no’ and the ‘yes’
and what they have never seen
To Leilah and Leileh
I sell the pink and the violet
In the mosque, while
believers are praying
I make houris come from yonder
in the wind
For a moment
I pour azure on the nightfall
and then, over the castles
I go nail the stars
I’m no Mohammedan
nor do I belong to anyone
no matter how many places I go to
I find people to be the same
I practise my profession
in Cairo and Damascus
for nine years now, or longer
like a chameleon
The poem is featured here in the way it was written. The band chose the following verses as the song chorus:
Δεν είμαι Μωαμεθανός
ούτε και ανήκω κανενός
Σ’ όσους και να πάω τόπους
ίδιους βρίσκω τους ανθρώπους